Psalmów 140

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Wyrwij mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię;

Au chef de musique. Psaume de David. Éternel! délivre-moi de l’homme mauvais, préserve-moi de l’homme violent,

2 Którzy myślą złe rzeczy w sercu, a na każdy dzień zbierają się na wojnę.

Qui méditent le mal dans leur cœur: tous les jours ils s’assemblent pour la guerre;

3 Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. (Sela)

Ils affilent leur langue comme un serpent, il y a du venin d’aspic sous leurs lèvres. (Sélah)

4 Zachowaj mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moje.

Éternel! garde-moi des mains du méchant, préserve-moi de l’homme violent, qui méditent de faire trébucher mes pas.

5 Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. (Sela)

Les orgueilleux m’ont caché un piège et des cordes, ils ont étendu un filet le long du chemin, ils m’ont dressé des lacets. (Sélah)

6 Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój! wysłuchajże, Panie! głos modlitw moich.

J’ai dit à l’Éternel: Tu es mon Dieu. Prête l’oreille, ô Éternel, à la voix de mes supplications!

7 O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moję w dzień bitwy!

L’Éternel, le Seigneur, est la force de mon salut; tu as couvert ma tête au jour des armes.

8 Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. (Sela)

N’accorde pas, ô Éternel! les souhaits du méchant, ne fais pas réussir son dessein: ils s’élèveraient. (Sélah)

9 A wodza tych, którzy mię obstąpili, nieprawość warg ich niech ich okryje.

Quant à la tête de ceux qui m’environnent, … que le mal de leurs lèvres les couvre,

10 Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.

Que des charbons ardents tombent sur eux! Fais-les tomber dans le feu, dans des eaux profondes, et qu’ils ne se relèvent pas!

11 Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie.

Que l’homme à [mauvaise] langue ne soit point établi dans le pays: l’homme violent, le mal le poussera à sa ruine.

12 Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych.

Je sais que l’Éternel maintiendra la cause de l’affligé, le jugement des pauvres.

13 A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoje, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twojem.

Certainement, les justes célébreront ton nom, les hommes droits habiteront devant toi.