< Psalmów 14 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Akılsız içinden, “Tanrı yok!” der. İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü, İyilik eden yok.
2 Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.
RAB göklerden bakar oldu insanlara, Akıllı, Tanrı'yı arayan biri var mı diye.
3 Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.
Hepsi saptı, Tümü yozlaştı, İyilik eden yok, Bir kişi bile!
4 Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.
Suç işleyenlerin hiçbiri görmüyor mu? Halkımı ekmek yer gibi yiyor, RAB'be yakarmıyorlar.
5 Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.
Dehşete düşecekler yeryüzünde, Çünkü Tanrı doğruların yanındadır.
6 Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.
Mazlumun tasarılarını boşa çıkarırdınız, Ama RAB onun sığınağıdır.
7 Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.
Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse! RAB halkını eski gönencine kavuşturunca, Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.