Psalmów 14

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

To the Overseer. — By David. A fool hath said in his heart, 'God is not;' They have done corruptly, They have done abominable actions, There is not a doer of good.

2 Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

Jehovah from the heavens Hath looked on the sons of men, To see if there is a wise one — seeking God.

3 Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

The whole have turned aside, Together they have been filthy: There is not a doer of good, not even one.

4 Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.

Have all working iniquity not known? Those consuming my people have eaten bread, Jehovah they have not called.

5 Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.

There they have feared a fear, For God [is] in the generation of the righteous.

6 Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

The counsel of the poor ye cause to stink, Because Jehovah [is] his refuge.

7 Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.

'Who doth give from Zion the salvation of Israel? When Jehovah doth turn back [To] a captivity of His people, Jacob doth rejoice — Israel is glad!