Psalmów 14

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

For the Chief Musician. By David. The fool has said in his heart, “There is no God.” They are corrupt. They have done abominable deeds. There is no one who does good.

2 Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

The LORD looked down from heaven on the children of men, to see if there were any who understood, who sought after God.

3 Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

They have all gone aside. They have together become corrupt. There is no one who does good, no, not one.

4 Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.

Have all the workers of iniquity no knowledge, who eat up my people as they eat bread, and don’t call on the LORD?

5 Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.

There they were in great fear, for God is in the generation of the righteous.

6 Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

You frustrate the plan of the poor, because the LORD is his refuge.

7 Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.

Oh that the salvation of Israel would come out of Zion! When the LORD restores the fortunes of his people, then Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.