Psalmów 14

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

For the music director. A psalm of David. Only fools tell themselves, “God doesn't exist.” They are completely immoral; they commit terrible sins; not a single one of them does anything good.

2 Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

The Lord watches from heaven to see whether anyone understands—if there's anyone who wants to come to God.

3 Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

They have all gone their own way, they are totally depraved; none of them does anything good, not even one.

4 Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.

Won't these people who do evil ever learn? They consume my people as if they were eating bread, and refuse to pray to the Lord.

5 Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.

Look, they will become terrified, because God is with those who live right.

6 Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

The wicked dismiss the plans of the poor people, but the Lord looks after them.

7 Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.

If only the Lord's salvation would come from Zion! When the Lord restores his people, the people of Jacob will celebrate, and the people of Israel will be glad.