Psalmów 14

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

For the Chief Musician. [A Psalm] of David. The fool hath said in his heart, There is no God. They are corrupt, they have done abominable works; There is none that doeth good.

2 Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

Jehovah looked down from heaven upon the children of men, To see if there were any that did understand, That did seek after God.

3 Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

They are all gone aside; they are together become filthy; There is none that doeth good, no, not one.

4 Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.

Have all the workers of iniquity no knowledge, Who eat up my people [as] they eat bread, And call not upon Jehovah?

5 Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.

There were they in great fear; For God is in the generation of the righteous.

6 Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

Ye put to shame the counsel of the poor, Because Jehovah is his refuge.

7 Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.

Oh that the salvation of Israel were come out of Zion! When Jehovah bringeth back the captivity of his people, Then shall Jacob rejoice, [and] Israel shall be glad.