Psalmów 139
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
Signore, tu mi scruti e mi conosci, Al maestro del coro. Di Davide. Salmo.
2 Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
tu sai quando seggo e quando mi alzo. Penetri da lontano i miei pensieri,
3 Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
mi scruti quando cammino e quando riposo. Ti sono note tutte le mie vie;
4 Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
la mia parola non è ancora sulla lingua e tu, Signore, gia la conosci tutta.
5 Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
Alle spalle e di fronte mi circondi e poni su di me la tua mano.
6 Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
Stupenda per me la tua saggezza, troppo alta, e io non la comprendo.
7 Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
Dove andare lontano dal tuo spirito, dove fuggire dalla tua presenza?
8 Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)
Se salgo in cielo, là tu sei, se scendo negli inferi, eccoti. (Sheol h7585)
9 Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
Se prendo le ali dell'aurora per abitare all'estremità del mare,
10 I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
anche là mi guida la tua mano e mi afferra la tua destra.
11 Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
Se dico: «Almeno l'oscurità mi copra e intorno a me sia la notte»;
12 Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
nemmeno le tenebre per te sono oscure, e la notte è chiara come il giorno; per te le tenebre sono come luce.
13 Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
Sei tu che hai creato le mie viscere e mi hai tessuto nel seno di mia madre.
14 Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
Ti lodo, perché mi hai fatto come un prodigio; sono stupende le tue opere, tu mi conosci fino in fondo.
15 Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
Non ti erano nascoste le mie ossa quando venivo formato nel segreto, intessuto nelle profondità della terra.
16 Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
Ancora informe mi hanno visto i tuoi occhi e tutto era scritto nel tuo libro; i miei giorni erano fissati, quando ancora non ne esisteva uno.
17 Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
Quanto profondi per me i tuoi pensieri, quanto grande il loro numero, o Dio;
18 Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
se li conto sono più della sabbia, se li credo finiti, con te sono ancora.
19 Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
Se Dio sopprimesse i peccatori! Allontanatevi da me, uomini sanguinari.
20 Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
Essi parlano contro di te con inganno: contro di te insorgono con frode.
21 Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
Non odio, forse, Signore, quelli che ti odiano e non detesto i tuoi nemici?
22 Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
Li detesto con odio implacabile come se fossero miei nemici.
23 Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
Scrutami, Dio, e conosci il mio cuore, provami e conosci i miei pensieri:
24 I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
vedi se percorro una via di menzogna e guidami sulla via della vita.
