Psalmów 139
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
Jehovah, Du erforschest mich und kennst mich.
2 Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
Du weißt mein Sitzen und mein Aufstehen, Du merkst meine Gedanken von ferne.
3 Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
Meinen Pfad und mein Niederliegen durchsuchst Du, und bist vertraut mit allen meinen Wegen.
4 Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
Denn kein Wort ist auf meiner Zunge, siehe Jehovah! Du weißt es alles.
5 Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
Hinten und vorne hast Du mich umlagert, und Deine Hand auf mich gelegt.
6 Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
Das Wissen ist zu wunderbar für mich, zu hoch, ich fasse es nicht.
7 Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
Wohin soll ich gehen vor Deinem Geist und wohin entweichen vor Deinem Angesicht?
8 Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)
Führe empor ich zum Himmel, so bist Du da, bettete ich mich in der Hölle, siehe, Du bist hier. (Sheol h7585)
9 Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
Erhöbe ich der Morgenröte Flügel, wohnte am hintersten Meere:
10 I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
Auch dort würde mich führen Deine Hand, und Deine Rechte mich ergreifen.
11 Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
Und spräche ich: Finsternis umhülle mich doch, so würde Nacht zum Lichte um mich.
12 Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
Auch Finsternis macht finster nicht vor Dir; und Nacht leuchtet wie der Tag, Finsternis ist wie das Licht.
13 Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
Denn Du besitzest meine Nieren, mich bedecktest Du in meiner Mutter Leibe;
14 Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
Ich bekenne Dich: Weil furchtbar, wunderbar ich bin gemacht; wunderbar sind Deine Taten, und dies weiß meine Seele sehr wohl.
15 Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
Es war Dir nicht verhohlen mein Gebein, da im Verborgenen ich gemacht ward, da ich gewirkt ward in der Erde unteren Räumen.
16 Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
Als ich noch ungestaltet war, sahen mich Deine Augen, und sie alle waren in Dein Buch geschrieben, die Tage, die bestimmt worden, und von denen nicht einer da war.
17 Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
Und wie köstlich sind mir Deine Gedanken, Gott! Wie ist so mächtig ihre Summe!
18 Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
Sollte ich sie zählen, sind ihrer mehr denn des Sandes, erwache ich, so bin ich noch bei Dir.
19 Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
O daß Du tötetest den Ungerechten, o Gott, und die Männer des Blutes von mir abwichen!
20 Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
Die von Dir mit Arglist sprechen, zum Eitlen erheben sich Deine Gegner.
21 Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
Hasse ich nicht, Jehovah, die Dich hassen, und habe Verdruß auf die, so sich wider Dich erheben?
22 Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
Mit ganzem Hasse hasse ich sie, sie sind zu Feinden mir geworden.
23 Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
Erforsche mich Gott und kenne mein Herz, prüfe mich und kenne meine Bekümmernis.
24 I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
Und siehe, ob ich auf dem Wege des Schmerzes bin, und führe mich auf den Weg der Ewigkeit.
