Psalmów 139
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) HERRE, du ransager mig og kender mig!
2 Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
Du ved, når jeg står op, du fatter min Tanke i Frastand,
3 Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
du har Rede på, hvor jeg går eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.
4 Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
Thi før Ordet er til på min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.
5 Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Hånd på mig.
6 Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!
7 Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
Hvorhen skal jeg gå for din Ånd, og hvor skal jeg fly for dit Åsyn?
8 Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)
Farer jeg op til Himlen, da er du der, reder jeg Leje i Dødsriget, så er du der; (Sheol h7585)
9 Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,
10 I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
da vil din Hånd også lede mig der, din højre holde mig fast!
11 Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
Og siger jeg: "Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!"
12 Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
så er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.
13 Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.
14 Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.
15 Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;
16 Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
som Foster så dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.
17 Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!
18 Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vågner - og end er jeg hos dig.
19 Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, måtte Blodets Mænd vige fra mig,
20 Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
de, som taler om dig på Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.
21 Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der står dig imod;
22 Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
med fuldt Had bader jeg dem, de er også mine Fjender.
23 Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!
24 I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
Se, om jeg er på Smertens Vej, og led mig på Evigheds Vej!
