< Psalmów 132 >

1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Señor, piensa en David y en todos sus problemas;
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Cómo juró a Jehová, y dio su palabra al gran Dios de Jacob, diciendo:
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
Verdaderamente, no entraré en mi casa, ni iré a mi cama,
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
No daré sueño a mis ojos, ni dormiré un solo instante,
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Hasta que tenga un lugar para el Señor, un lugar de descanso para el gran Dios de Jacob.
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Tuvimos noticias de esto en Efrata: llegamos a él en los campos del bosque.
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Vamos a entrar en su tienda; déjanos adorar a sus pies.
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Vuelve, oh Señor, a tu lugar de descanso; tú y el arca de tu fortaleza.
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Que tus sacerdotes se vistan de justicia; y que tus santos den gritos de alegría.
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Por amor a tu siervo David, no abandones a tu rey.
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
El Señor le dio un verdadero juramento a David, que no retiró, diciendo: Daré tu reino al fruto de tu cuerpo.
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Si tus hijos cumplen mi palabra y las enseñanzas que yo les daré, sus hijos serán regentes de tu reino para siempre.
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Porque el corazón del Señor está en Sión, deseándolo para su lugar de descanso.
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
Este es mi descanso para siempre: aquí estaré; porque este es mi deseo.
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Mi bendición será en su comida; y su pobre saciaré de pan.
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Sus sacerdotes serán vestidos de salvación; y sus santos darán gritos de alegría.
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
Allí haré fértil el poder de David; he preparado una luz para mi rey.
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Sus enemigos se vestirán de vergüenza; pero haré que su corona brille.

< Psalmów 132 >