Psalmów 132

1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

Cántico gradual. ACUÉRDATE, oh Jehová, de David, [y] de toda su aflicción;

2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

Que juró él á Jehová, prometió al Fuerte de Jacob:

3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

No entraré en la morada de mi casa, ni subiré sobre el lecho de mi estrado;

4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

No daré sueño á mis ojos, ni á mis párpados adormecimiento,

5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

Hasta que halle lugar para Jehová, moradas para el Fuerte de Jacob.

6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

He aquí, en Ephrata oímos de ella: hallámosla en los campos del bosque.

7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

Entraremos en sus tiendas; encorvarnos hemos al estrado de sus pies.

8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

Levántate, oh Jehová, á tu reposo; tú y el arca de tu fortaleza.

9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

Tus sacerdotes se vistan de justicia, y regocíjense tus santos.

10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.

Por amor de David tu siervo no vuelvas de tu ungido el rostro.

11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

En verdad juró Jehová á David, no se apartará de ellos: Del fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.

12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

Si tus hijos guardaren mi alianza, y mi testimonio que yo les enseñaré, sus hijos también se sentarán sobre tu trono para siempre.

13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Porque Jehová ha elegido á Sión; deseóla por habitación para sí.

14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

Este es mi reposo para siempre: aquí habitaré, porque la he deseado.

15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

A su mantenimiento daré bendición: sus pobres saciaré de pan.

16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

Asimismo vestiré á sus sacerdotes de salud, y sus santos darán voces de júbilo.

17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

Allí haré reverdecer el cuerno de David: he prevenido lámpara á mi ungido.

18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.

A sus enemigos vestiré de confusión: mas sobre él florecerá su corona.