Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Pesem preizvrstna. Spominjaj se, Gospod, Davida, z vso bridkostjo njegovo.
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Da je prisegel Gospodu, obljubil mogočnemu Bogu Jakobovemu
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
"Ne pojdem v hišo svoje šator, stopil ne bodem v ležišče postelje svoje;
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Spanja ne bodem dal svojim očém, dremanja trepalnicam svojim:
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Dokler ne najdem mesta za Gospoda, bivališča za mogočnega Boga Jakobovega."
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Glej, slišali smo, da je bilo v Efratski deželi; našli smo ga bili v pokrajinah Jarovih.
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Bližamo se šatorom njegovim, priklanjamo se pred nog njegovih podnožjem.
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Vstani, Gospod, v svoj počitek, ti in skrinja moči tvoje.
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Duhovniki tvoji naj se oblečejo s pravico, in pojó naj, katere milostno sprejemlješ.
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Zavoljo Davida, hlapca svojega, ne odvrni maziljenca svojega obličja.
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
Prisegel je Gospod Davidu resnico, od katere ne bode odstopil, govoreč: "Od telesa tvojega sadú bodem posadil na prestol tvoj.
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Ako se bodo držali zaveze moje sinovi tvoji in pričanj mojih posameznih, katera jih bodem učil, bodo tudi njih sinovi vekomaj sedeli na prestoli tvojem."
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Ker Gospod je izvolil Sijon, želel si ga je za prebivališče svoje:
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
"To je počitek moj vekomaj, tu bodem prebival, ker to sem si želel.
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Brašno njegovo bodem mogočno blagoslovil; potrebne njegove bodem nasitil z jedjo.
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
In duhovnike njegove bodem oblekel z blaginjo, in katere v nji blagovoljno sprejemam, bodejo peli.
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
Tam bodem storil, da bode poganjal rog Davidov, kjer sem pripravil svetilo maziljencu svojemu.
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Sovražnike njegove bodem oblekel sè sramoto, nad njim pa bode cvèlo venčanje njegovo.
