Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Lembra-te, Senhor, de David, e de todas as suas aflições.
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Como jurou ao Senhor, e fez votos ao poderoso de Jacob, dizendo:
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
Certamente que não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei ao leito da minha cama.
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Não darei sono aos meus olhos, nem adormecimento às minhas pestanas,
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Enquanto não achar lugar para o Senhor, uma morada para o Poderoso de Jacob.
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Eis que ouvimos falar dela em Ephrata, e a achamos no campo do bosque.
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Entraremos nos seus tabernáculos: prostrar-nos-emos ante o escabelo de seus pés.
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Levanta-te, Senhor, no teu repouso, tu e a arca da tua força.
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Vistam-se os teus sacerdotes de justiça, e alegrem-se os teus santos.
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Por amor de David, teu servo, não faças virar o rosto do teu ungido.
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
O Senhor jurou na verdade a David: não se apartará dela: Do fruto do teu ventre porei sobre o teu trono.
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Se os teus filhos guardarem o meu concerto, e os meus testemunhos, que eu lhes hei de ensinar, também os seus filhos se assentarão perpetuamente no teu trono.
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Porque o Senhor elegeu a Sião; desejou-a para a sua habitação, dizendo:
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
Este é o meu repouso para sempre: aqui habitarei, pois o desejei.
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Abençoarei abundantemente o seu mantimento; fartarei de pão os seus necessitados.
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Vestirei os seus sacerdotes de salvação, e os seus santos saltarão de prazer.
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
Ali farei brotar a força de David: preparei uma lâmpada para o meu ungido.
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Vestirei os seus inimigos de confusão; mas sobre ele florescerá a sua coroa.
