Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Svētku dziesma. Kungs, piemini Dāvidu un visas viņa rūpes.
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Tas Tam Kungam zvērējis un solījies Jēkaba varenajam:
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
Es neiešu sava nama dzīvoklī, es nekāpšu savas gultas cisās;
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Es nedošu savām acīm miegu redzēt nedz snaust saviem acu vākiem;
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Līdz kamēr būšu atradis vietu Tam Kungam un mitekli Jēkaba varenajam.
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Redzi, mēs par to esam dzirdējuši Efratā, mēs to esam atraduši Jaāra laukos.
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Iesim Viņa mājas vietā un pielūgsim priekš Viņa kāju pamesla.
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Celies, Kungs, uz Savu dusas vietu, Tu un Tavas spēcības šķirsts;
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Lai Tavi priesteri apģērbjās ar taisnību, un Tavi svētie lai gavilē.
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Neatmet Sava svaidītā vaigu, Sava kalpa Dāvida dēļ.
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
Tas Kungs Dāvidam tiešām ir zvērējis, no tā Viņš nenovērsīsies: No tavas miesas augļiem būs, ko celšu uz tavu godības krēslu.
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Ja tavi bērni turēs Manu derību un Manu liecību, ko Es tiem mācīšu, tad arī viņu bērni sēdēs uz tava godības krēsla mūžīgi.
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Jo Tas Kungs Ciānu ir izredzējis, tur Viņam gribās dzīvot.
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
Šī ir Mana dusas vieta mūžīgi, šeit Es dzīvošu, jo tās Man gribās.
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Svētīdams Es svētīšu viņas barību un paēdināšu viņas nabagus ar maizi,
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Un apģērbšu viņas priesterus ar pestīšanu, un viņas svētie gavilēt gavilēs.
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
Tur Es Dāvidam uzcelšu ragu, došu spīdekli Savam svaidītam.
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Viņa ienaidniekus Es apģērbšu ar kaunu, bet viņam ziedēs viņa kronis.
