< Psalmów 132 >
1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Grádicsok éneke. Emlékezzél meg, Uram, Dávid minden nyomorúságáról;
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
A ki megesküdt az Úrnak, fogadást tőn a Jákób Istenének:
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
Nem megyek be sátoros házamba, nem hágok fel háló-nyoszolyámba;
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Nem bocsátok álmot szemeimre s pilláimra szendert;
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Míg helyet nem találok az Úrnak, Jákób Istenének hajlékot!
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Ímé, hallottunk róla Efratában; rátaláltunk Jaar térségein:
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Hadd menjünk be az ő hajlékaiba, boruljunk le lábainak zsámolyához!
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Indulj Uram, a te nyugvóhelyedre: te és a te hatalmadnak ládája!
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Papjaid öltözködjenek igazságba, kegyeltjeid pedig örvendezzenek!
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Dávidért, a te szolgádért, ne fordulj el felkented színétől!
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
Hűséget esküdött az Úr Dávidnak, nem tér el attól: Ágyékod gyümölcsét ültetem székedbe;
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Ha megtartják fiaid szövetségemet és bizonyságomat, a melyekre megtanítom őket, fiaik is mindörökké székedben ülnek.
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Mert a Siont választotta ki az Úr, azt szerette meg magának lakhelyül:
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
Ez lesz nyugovóhelyem örökre; itt lakozom, mert ezt szeretem;
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Eleséggel megáldom gazdagon, szegényeit jóltartom kenyérrel;
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Papjait meg felruházom szabadítással, és vígan örvendeznek kegyeltjei.
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
Megnövesztem ott Dávidnak hatalmát, szövétneket szerzek az én felkentemnek.
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Ellenségeire szégyent borítok, rajta pedig koronája ragyog.