< Psalmów 132 >

1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Ein Lied im höhern Chor. Gedenke, HERR, an David und all sein Leiden,
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
der dem HERRN schwur und gelobte dem Mächtigen Jakobs:
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
“Ich will nicht in die Hütte meines Hauses gehen noch mich aufs Lager meines Bettes legen,
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
ich will meine Augen nicht schlafen lassen noch meine Augenlider schlummern,
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
bis ich eine Stätte finde für den HERRN, zur Wohnung des Mächtigen Jakobs.”
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Siehe, wir hörten von ihr in Ephratha; wir haben sie gefunden auf dem Felde des Waldes.
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Wir wollen in seine Wohnung gehen und anbeten vor seinem Fußschemel.
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
HERR, mache dich auf zu deiner Ruhe, du und die Lade deiner Macht!
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Deine Priester laß sich kleiden mit Gerechtigkeit und deine Heiligen sich freuen.
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Wende nicht weg das Antlitz deines Gesalbten um deines Knechtes David willen.
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
Der HERR hat David einen wahren Eid geschworen, davon wird er sich nicht wenden: “Ich will dir auf deinen Stuhl setzen die Frucht deines Leibes.
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Werden deine Kinder meinen Bund halten und mein Zeugnis, das ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Kinder auf deinem Stuhl sitzen ewiglich.”
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Denn der HERR hat Zion erwählt und hat Lust, daselbst zu wohnen.
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
“Dies ist meine Ruhe ewiglich, hier will ich wohnen; denn es gefällt mir wohl.
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Ich will ihre Speise segnen und ihren Armen Brot genug geben.
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Ihre Priester will ich mit Heil kleiden, und ihre Heiligen sollen fröhlich sein.
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
Daselbst soll aufgehen das Horn Davids; ich habe meinen Gesalbten eine Leuchte zugerichtet.
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Seine Feinde will ich mit Schanden kleiden; aber über ihm soll blühen seine Krone.”

< Psalmów 132 >