Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Ein Stufenlied. / Gedenke, Jahwe, dem David / All die Opfer, die er gebracht.
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Er leistete Jahwe einen Schwur, / Gelobte dem starken Gott Jakobs:
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
"Wahrlich, nicht geh ich ins Zelt meines Hauses, / Nicht besteig ich das Bett meines Lagers,
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Nicht gönne ich Schlaf meinen Augen / Noch meinen Wimpern Schlummer:
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Bis ich eine Stätte für Jahwe gefunden, / Eine Wohnung für Jakobs starken Gott."
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Sieh, wir hörten, sie sei in Efrâta, / Wir haben sie dann in Jaars Gefilden gefunden.
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
So laßt uns denn in seine Wohnung gehn, / Uns niederwerfen vor seiner Füße Schemel.
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Auf, Jahwe, begib dich zu deiner Ruhstatt, / Du und die Lade, das Bild deiner Macht!
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Deine Priester werden dir dienen in Treue, / Und deine Frommen werden sich freun.
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Um Davids, deines Knechtes, willen / Versage nicht deines Gesalbten Bitte!
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
Jahwe hat David geschworen / — Wahr ist's, nicht nimmt er's zurück —: / Von der Frucht deines Leibes / Will ich einen Mann auf den Thron dir setzen.
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Halten deine Söhne den Bund mit mir / Und mein Zeugnis, das ich sie lehre: / So sollen auch ihre Söhne für immer / Dir auf dem Throne sitzen."
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Denn Jahwe hat Zion erwählt, / Hat es zu seinem Wohnsitz begehrt:
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
"Dies ist meine Ruhstatt für immer; / Hier will ich bleiben, weil ich es begehrt.
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Seine Nahrung will ich reichlich segnen, / Seine Armen sättigen mit Brot.
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Seine Priester will ich kleiden in Heil, / Und seine Frommen sollen laut jauchzen.
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
Dort laß ich ein Horn für David sprossen: / Meinem Gesalbten hab ich eine Leuchte bereitet.
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Seine Feinde will ich in Schande kleiden, / Aber auf ihm soll glänzen seine Krone."
