Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Cantique des pèlerinages. Éternel, souviens-toi de David Et de ses pénibles labeurs,
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Lui qui fit ce serment à l'Éternel Et ce voeu au Puissant de Jacob:
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
«Je n'entrerai pas dans la tente où j'habite, Et je ne monterai pas sur le lit où je repose;
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Je ne donnerai pas de sommeil à mes yeux. Ni de repos à, mes paupières,
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Avant d'avoir trouvé une résidence pour l'Éternel, Une demeure pour le Puissant de Jacob!»
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Nous avions entendu dire que l'arche était à Éphrath, Et nous l'avons trouvée dans les champs de Jaar.
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Entrons dans la demeure de l'Éternel; Prosternons-nous devant son marchepied;
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Lève-toi, ô Éternel, viens dans ton lieu de repos, Toi et l'arche où ta majesté réside!
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Que tes sacrificateurs se parent de leurs vêtements sacrés, Et que tes fidèles poussent des cris de joie!
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Pour l'amour de David, ton serviteur, Ne repousse pas la face de ton Oint!
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
L'Éternel a fait à David ce serment immuable, Et il ne le révoquera point: «Je mettrai sur ton trône un fils issu de toi.
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Si tes enfants gardent mon alliance Et les enseignements que je leur donnerai, Leurs fils aussi, à perpétuité, Seront assis sur ton trône.»
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
L'Éternel a fait choix de Jérusalem: Il a désiré en faire son séjour.
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
«Cette ville est le lieu de mon repos, à perpétuité; Elle est la résidence que j'ai désirée.
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Je remplirai de provisions ses greniers; Je rassasierai de pain ses indigents.
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Je donnerai pour vêtements à ses sacrificateurs Le salut qui vient de moi, Et ses fidèles pousseront des cris d'allégresse.
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
C'est là que je ferai croître la puissance de David; C'est là que j'ai préparé un flambeau pour mon Oint.
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Je couvrirai de honte ses ennemis. Et sur sa tête brillera son diadème!»
