Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Cantique de Maaloth. Éternel, souviens-toi de David et de toute son affliction;
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Lui qui jura à l'Éternel, et fit ce vœu au Puissant de Jacob:
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
Si j'entre sous l'abri de ma maison, et si je monte sur le lit où je repose;
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Si je donne du sommeil à mes yeux, du repos à mes paupières;
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Jusqu'à ce que j'aie trouvé un lieu pour l'Éternel, une demeure pour le Puissant de Jacob!
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Voici, nous en avons entendu parler à Éphrath; nous l'avons trouvée dans les champs de Jaar.
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Entrons dans ses demeures; prosternons-nous devant son marche-pied!
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Lève-toi, ô Éternel, viens au lieu de ton repos, toi et l'arche de ta force!
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Que tes sacrificateurs soient revêtus de justice, et que tes bien-aimés chantent de joie!
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Pour l'amour de David, ton serviteur, ne rejette pas la face de ton Oint!
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
L'Éternel a juré la vérité à David, et il n'en reviendra pas: Je mettrai sur ton trône le fruit de tes entrailles.
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Si tes fils gardent mon alliance et mes témoignages que je leur enseignerai, leurs fils aussi, à perpétuité, seront assis sur ton trône.
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Car l'Éternel a fait choix de Sion; il l'a préférée pour y faire son séjour.
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
Elle est, dit-il, le lieu de mon repos, à perpétuité; j'y habiterai, car je l'ai choisie.
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Je bénirai abondamment ses vivres; je rassasierai de pain ses pauvres.
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Je revêtirai de salut ses sacrificateurs, et ses fidèles chanteront d'une grande joie.
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
C'est là que je ferai lever une corne à David, et que je prépare une lampe à mon Oint.
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Je couvrirai de honte ses ennemis, et sur lui brillera son diadème.
