Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Een bedevaartslied. Blijf David gedenken, o Jahweh, En alle moeite, die hij zich troostte,
2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Omdat hij Jahweh had gezworen, Jakobs Sterke had beloofd:
3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
Ik zal mijn woontent niet ingaan, Mijn legerstede niet beklimmen,
4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Mijn ogen geen slaap gunnen, Mijn wimpers geen sluimer:
5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Voordat ik een plaats heb gevonden voor Jahweh, Voor Jakobs Sterke een woning!
6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Zie, wij hoorden, dat zij in Efráta was, Wij vonden haar weer in de velden van Jáar;
7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Laat ons naar zijn Woning gaan, En ons voor zijn voetbank werpen!
8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Jahweh, trek op naar uw rustplaats, Gij zelf en de ark uwer glorie!
9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Mogen uw priesters met gerechtigheid worden bekleed, En uw vromen een jubellied zingen!
10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Om wille van David, uw dienaar, Wijs het gebed van uw gezalfde niet af!
11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
En Jahweh heeft aan David gezworen, Een trouwe Belofte, waarvan Hij niet afwijkt: Van de vrucht van uw schoot Zet Ik er een op uw troon!
12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
En zo uw zonen mijn verbond onderhouden, En de vermaningen, die Ik hun gaf, Dan zullen ook hùn zonen voor eeuwig Op uw troon blijven zitten!
13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Want Jahweh heeft Sion verkoren, En Zich tot woning begeerd!
14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
"Hij is mijn rustplaats voor eeuwig; Hier wil Ik wonen, want hèm heb Ik verkoren!
15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Zijn mondkost zal Ik ruimschoots zegenen, Zijn armen verzadigen met brood;
16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Zijn priesters zal Ik met heil bekleden. Zijn vromen zullen een jubellied zingen!
17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
Hier zal Ik David een Hoorn doen ontspruiten, Een lamp ontsteken voor mijn Gezalfde;
18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Zijn vijanden zal Ik met schande bedekken, Mijn kroon zal schitteren op zijn hoofd!"
