Psalmów 132

1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

Herre! kom David i Hu for alle hans Lidelser,

2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

ham, som tilsvor Herren og lovede Jakobs mægtige:

3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

„Jeg vil ikke gaa ind i mit Hus's Telt, jeg vil ikke opstige paa min Sengs Leje;

4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

jeg vil ikke lade mine Øjne sove, eller mine Øjenlaage blunde,

5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

førend jeg finder et Sted for Herren, en Bolig for Jakobs mægtige.‟

6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

Se, vi hørte om den i Efrata; vi fandt den paa Jaars Mark.

7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

Vi ville gaa ind i hans Bolig, vi ville tilbede for hans Fødders Fodskammel.

8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

Herre! staa op til din Hvile, du og din Magts Ark.

9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

Lad dine Præster klæde sig med Retfærdighed og dine hellige synge med Fryd.

10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.

For David, din Tjeners Skyld, forskyd ikke din Salvedes Ansigt!

11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

Herren tilsvor David den Sandhed, fra hvilken han ikke vilde vige: „Af dit Livs Frugt vil jeg sætte en Mand paa din Trone.‟

12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

Dersom dine Børn holde min Pagt og mine Vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skulle og deres Børn altid sidde paa din Trone.

13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Thi Herren har udvalgt Zion, han har begæret sig den til Bolig:

14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

„Den er min Hvile altid, her vil jeg bo; thi jeg har begæret den.

15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

Jeg vil velsigne Spisen der, jeg vil mætte de fattige der med Brød.

16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

Og jeg vil klæde dens Præster med Salighed, og dens hellige skulle synge med Fryd.

17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

Der vil jeg lade et Horn opvokse for David; jeg har beredt en Lampe for min Salvede.

18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.

Hans Fjender vil jeg klæde i Skam, men paa ham skal hans Krone blomstre.