< Psalmów 129 >

1 Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.
Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Muchos enemigos me han atacado desde que era joven. Que todo Israel diga:
2 Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.
Muchos enemigos me han atacado desde que era joven, pero nunca me vencieron.
3 Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.
Me golpearon en la espalda, dejando largos surcos como si hubiera sido golpeado por un granjero.
4 Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.
Pero el Señor hace lo correcto: me liberado de las ataduras de los impíos.
5 Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.
Que todos los que odian Sión sean derrotados y humillados.
6 Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.
Que sean como la grama que crece en los techos y se marchita antes de que pueda ser cosechada,
7 Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.
y que no es suficiente para que un segador la sostenga, ni suficiente para que el cosechador llene sus brazos.
8 I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.
Que al pasar nadie les diga, “La bendición del Señor esté sobre ti, te bendecimos en el nombre del Señor”.

< Psalmów 129 >