Psalmów 129

1 Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

Cântico dos degraus: Diga Israel: Desde minha juventude muitas vezes me afligiram.

2 Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

Desde minha juventude, muitas vezes me afligiram, porém não prevaleceram contra mim.

3 Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

Lavradores lavraram sobre minhas costas, fizeram compridos os seus sulcos.

4 Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

O SENHOR é justo; ele cortou as cordas dos perversos.

5 Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

Sejam envergonhados, e voltem para trás todos os que odeiam a Sião.

6 Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

Sejam como a erva dos telhados, que se seca antes que cresça.

7 Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

Com que o ceifeiro não enche sua mão, nem o braço daquele que amarra os molhos.

8 I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.

Nem também os que passam, dizem: A bênção do SENHOR seja sobre vós; nós vos bendizemos no nome do SENHOR.