< Psalmów 129 >
1 Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.
Canticum graduum. [Sæpe expugnaverunt me a juventute mea, dicat nunc Israël;
2 Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.
sæpe expugnaverunt me a juventute mea: etenim non potuerunt mihi.
3 Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.
Supra dorsum meum fabricaverunt peccatores; prolongaverunt iniquitatem suam.
4 Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.
Dominus justus concidit cervices peccatorum.
5 Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.
Confundantur, et convertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion.
6 Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.
Fiant sicut fœnum tectorum, quod priusquam evellatur exaruit:
7 Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.
de quo non implevit manum suam qui metit, et sinum suum qui manipulos colligit.
8 I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.
Et non dixerunt qui præteribant: Benedictio Domini super vos. Benediximus vobis in nomine Domini.]