Psalmów 129

1 Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

2 Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

3 Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

4 Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

5 Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

6 Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

7 Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

8 I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.