Psalmów 129

1 Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)

2 Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!

3 Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:

4 Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.

5 Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.

6 Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.

7 Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.

8 I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.

Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“