< Psalmów 129 >

1 Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.
Sang til Festrejserne.
2 Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.
De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
3 Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.
Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
4 Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.
retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
5 Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.
Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
6 Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.
blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,
7 Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.
og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;
8 I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.
Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«

< Psalmów 129 >