Psalmów 12

1 Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

למנצח על השמינית מזמור לדוד הושיעה יהוה כי גמר חסיד כי פסו אמונים מבני אדם׃

2 Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.

שוא ידברו איש את רעהו שפת חלקות בלב ולב ידברו׃

3 Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.

יכרת יהוה כל שפתי חלקות לשון מדברת גדלות׃

4 Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?

אשר אמרו ללשננו נגביר שפתינו אתנו מי אדון לנו׃

5 Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.

משד עניים מאנקת אביונים עתה אקום יאמר יהוה אשית בישע יפיח לו׃

6 Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.

אמרות יהוה אמרות טהרות כסף צרוף בעליל לארץ מזקק שבעתים׃

7 Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.

אתה יהוה תשמרם תצרנו מן הדור זו לעולם׃

8 Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi.

סביב רשעים יתהלכון כרם זלות לבני אדם׃