Psalmów 112

1 Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.

Bienaventurado el varón que teme a Jehová: en sus mandamientos se deleita en gran manera:

2 Możne będzie na ziemi nasienie jego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.

Su simiente será valiente en la tierra: la generación de los rectos será bendita.

3 Majętność i bogactwa są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.

Hacienda y riquezas habrá en su casa; y su justicia permanece para siempre.

4 Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy jest Bóg.

Resplandeció en las tinieblas luz a los rectos: clemente, y misericordioso, y justo.

5 Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.

El buen varón tiene misericordia, y presta: gobierna sus cosas con juicio.

6 Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy.

Por lo cual para siempre no resbalará: en memoria eterna será el justo:

7 Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce jego ufa w Panu.

De mala fama no tendrá temor: su corazón está aparejado, confiado en Jehová.

8 Umocnione serce jego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyjaciołmi swymi.

Asentado está su corazón, no temerá, hasta que vea en sus enemigos la venganza.

9 Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.

Esparce, da a los pobres, su justicia permanece para siempre; su cuerno será ensalzado en gloria.

10 Widząc to niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swemi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.

El impío verá, y airarse ha: sus dientes crujirá, y carcomerse ha: el deseo de los impíos perecerá.