Psalmów 112

1 Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.

Alleluja, reversionis Aggæi et Zachariæ. Beatus vir qui timet Dominum: in mandatis ejus volet nimis.

2 Możne będzie na ziemi nasienie jego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.

Potens in terra erit semen ejus; generatio rectorum benedicetur.

3 Majętność i bogactwa są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.

Gloria et divitiæ in domo ejus, et justitia ejus manet in sæculum sæculi.

4 Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy jest Bóg.

Exortum est in tenebris lumen rectis: misericors, et miserator, et justus.

5 Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.

Jucundus homo qui miseretur et commodat; disponet sermones suos in judicio:

6 Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy.

quia in æternum non commovebitur.

7 Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce jego ufa w Panu.

In memoria æterna erit justus; ab auditione mala non timebit. Paratum cor ejus sperare in Domino,

8 Umocnione serce jego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyjaciołmi swymi.

confirmatum est cor ejus; non commovebitur donec despiciat inimicos suos.

9 Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.

Dispersit, dedit pauperibus; justitia ejus manet in sæculum sæculi: cornu ejus exaltabitur in gloria.

10 Widząc to niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swemi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.

Peccator videbit, et irascetur; dentibus suis fremet et tabescet: desiderium peccatorum peribit.