< Psalmów 112 >
1 Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.
Haleluya! Berbahagialah orang yang takut akan TUHAN, yang sangat suka kepada segala perintah-Nya.
2 Możne będzie na ziemi nasienie jego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.
Anak cucunya akan perkasa di bumi; angkatan orang benar akan diberkati.
3 Majętność i bogactwa są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.
Harta dan kekayaan ada dalam rumahnya, kebajikannya tetap untuk selamanya.
4 Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy jest Bóg.
Di dalam gelap terbit terang bagi orang benar; pengasih dan penyayang orang yang adil.
5 Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.
Mujur orang yang menaruh belas kasihan dan yang memberi pinjaman, yang melakukan urusannya dengan sewajarnya.
6 Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy.
Sebab ia takkan goyah untuk selama-lamanya; orang benar itu akan diingat selama-lamanya.
7 Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce jego ufa w Panu.
Ia tidak takut kepada kabar celaka, hatinya tetap, penuh kepercayaan kepada TUHAN.
8 Umocnione serce jego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyjaciołmi swymi.
Hatinya teguh, ia tidak takut, sehingga ia memandang rendah para lawannya.
9 Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.
Ia membagi-bagikan, ia memberikan kepada orang miskin; kebajikannya tetap untuk selama-lamanya, tanduknya meninggi dalam kemuliaan.
10 Widząc to niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swemi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.
Orang fasik melihatnya, lalu sakit hati, ia menggertakkan giginya, lalu hancur; keinginan orang fasik akan menuju kebinasaan.