Psalmów 109

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;

En Psalm Davids, till att föresjunga. Gud, mitt lof, tig icke;

2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,

Ty de hafva upplåtit sin ogudaktiga och falska mun emot mig, och tala emot mig med falska tungor.

3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

Och de tala hätskeliga emot mig allestäds, och strida emot mig utan sak.

4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

Derföre, att jag älskar dem, äro de emot mig; men jag beder.

5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.

De bevisa mig ondt för godt, och hat för min kärlek.

6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.

Sätt ogudaktiga öfver honom, och Satan stånde på hans högra hand.

7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

Den som sig af honom lära låter, hans lefverne vare ogudaktigt, och hans bön vare synd.

8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.

Varde hans dagar få, och hans ämbete tage en annar.

9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

Varde hans barn faderlös, och hans hustru enka.

10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.

Hans barn gånge husvill och tigge, och söke, såsom de der förderfvade äro.

11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

De ockrare utsuge allt det han hafver, och de främmande bortröfve hans gods.

12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.

Och ingen bevise honom godt, och ingen förbarme sig öfver hans faderlösa.

13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

Hans efterkommande varde utrotade; deras namn varde i androm led utplånad.

14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.

På hans fäders missgerning varde tänkt för Herranom, och hans moders synd varde intet utplånad.

15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

Herren låte dem aldrig komma utu sin ögnasyn, och deras åminnelse varde utrotad på jordene;

16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.

Derföre att han så platt ingen barmhertighet hade; utan förföljde den elända och fattiga, och den bedröfvada, till att dräpa honom.

17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.

Och han ville hafva förbannelse, den skall ock komma honom; han ville icke välsignelse, så skall hon ock vara långt ifrå honom.

18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.

Och han drog förbannelse uppå sig, såsom sina skjorto; och hon är ingången i hans inelfver, såsom vatten, och såsom olja uti hans ben.

19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.

Hon varde honom såsom en klädnad, den han uppå sig hafver, och såsom ett bälte, der han allestädes omgjordar sig med.

20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.

Alltså ske dem af Herranom, som mig emot äro, och tala ondt emot mina själ.

21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.

Men du, Herre, Herre, var du med mig för ditt Namns skull; ty din nåd är min tröst, fräls mig.

22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.

Ty jag är fattig och elände; mitt hjerta är bedröfvadt i mig.

23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.

Jag går bort såsom en skugge, den fördrifven varder, och varder förjagad såsom gräshoppor.

24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.

Min knä äro svage af fasto, och mitt kött är magert, och hafver ingen fetma.

25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.

Och jag måste vara deras begabberi; när de se mig, rista de sitt hufvud.

26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,

Gör mig bistånd, Herre, min Gud; hjelp mig efter dina nåd;

27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.

Att de måga förnimma, att det är din hand; att du, Herre, detta gör.

28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.

Förbanna de, så välsigna du; sätta de sig emot mig, så varde de till skam; men din tjenare glädje sig.

29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.

Mine motståndare varde med försmädelse beklädde, och varde med sine skam öfvertäckte, såsom med en kjortel.

30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.

Jag vill mycket tacka Herranom med min mun, och lofva honom ibland många.

31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

Ty han står dem fattiga på högra handene, att han skall hjelpa honom ifrå dem som hans lif fördöma.