< Psalmów 109 >

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
Oh ʼElohim de mi alabanza, no te calles.
2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
Porque la boca de los perversos y de los engañadores se abrió contra mí. Hablaron contra mí con lengua mentirosa.
3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
Con palabras de odio me rodearon, Y sin causa lucharon contra mí.
4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
Son mis adversarios para pagar mi amor, Pero yo hablo contigo.
5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
Me devuelven mal por bien, Y odio por mi amor.
6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
[Dicen]: Levanta contra él a un perverso, Y esté un acusador a su mano derecha.
7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
Resulte culpable cuando sea juzgado, Y que su oración sea pecado.
8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
Sean pocos sus días. Tome otro su oficio.
9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
Sean huérfanos sus hijos, Y su esposa, viuda.
10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
Vaguen errantes sus hijos y mendiguen, Y busquen su pan lejos de sus casas arruinadas.
11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
Que el acreedor se apodere de todo lo que tiene, Y extraños saqueen el fruto de su trabajo.
12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
No tenga quien le extienda misericordia, Ni quien se compadezca de sus huérfanos.
13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
Sean exterminadas todas sus futuras generaciones. Sea el nombre de ellos borrado en la siguiente generación.
14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
Que la iniquidad de sus antepasados sea recordada ante Yavé, Y que no sea borrado el pecado de su madre.
15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
Que estén siempre delante de Yavé, Y corte Él de la tierra el recuerdo de ellos,
16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
Por cuanto no recordó mostrar misericordia, Sino persiguió al hombre afligido y menesteroso, Al quebrantado de corazón, para matarlo.
17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
También amó la maldición, Así que le llegó. No se deleitó en la bendición, Por tanto ésta estuvo lejos de él.
18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
Se cubrió de maldición como con su manto, Por lo cual la dejó entrar en su cuerpo como agua, Y como aceite en sus huesos.
19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
Que le sea como ropa con la cual se cubra Y como cinturón que lo ate siempre.
20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
Que ésta sea la recompensa de Yavé a mis acusadores Y a los que hablan mal contra mi vida.
21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
Pero Tú, oh Yavé, el ʼAdonay, Trata conmigo por amor a tu Nombre. Líbrame, porque tu misericordia es buena.
22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
Porque yo estoy afligido y necesitado. Mi corazón está herido dentro de mí.
23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
Paso como una sombra cuando se extiende, Soy echado fuera como el saltamonte.
24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
Mis rodillas están débiles a causa del ayuno, Y mi carne desfallece por falta de sustancia.
25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
Fui para ellos un objeto de reproche. Cuando me miran, menean su cabeza.
26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
¡Ayúdame, oh Yavé, ʼElohim mío! ¡Sálvame según tu misericordia!
27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
Que ellos entiendan que ésta es tu mano, Que Tú, oh Yavé, hiciste esto.
28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
Que ellos maldigan, pero Tú, bendice. Cuando se levanten, sean avergonzados, Pero tu esclavo estará alegre.
29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
Que mis acusadores sean cubiertos de deshonra, Y que ellos mismos se cubran de vergüenza como un manto.
30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
Daré muchas gracias con mi boca a Yavé. En medio de muchos lo alabaré,
31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.
Porque Él se coloca a la mano derecha del necesitado, Para salvar su vida de los que lo juzgan.

< Psalmów 109 >