Psalmów 109
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
Ne molči, oh Bog moje hvale,
2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
kajti usta zlobnih in usta varljivcev so odprta proti meni; zoper mene so govorili z lažnivim jezikom.
3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
Obkrožili so me tudi z besedami sovraštva in brez razloga so se borili zoper mene.
4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
Zaradi moje ljubezni so moji nasprotniki, toda sebe izročam molitvi.
5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
Nagradili so me [z] zlom za dobro in sovražijo me zaradi moje ljubezni.
6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
Nad njim postavi zlobnega človeka in naj Satan stoji na njegovi desnici.
7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
Ko bo sojen, naj bo obsojen in njegova molitev naj postane greh.
8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
Njegovih dni naj bo malo; in drug naj prevzame njegovo službo.
9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
Naj bodo njegovi otroci brez očeta in njegova žena vdova.
10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
Naj bodo njegovi otroci nenehno potepuhi in [naj] beračijo. Svoj kruh naj iščejo tudi izven svojih zapuščenih krajev.
11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
Naj izsiljevalec zgrabi vse, kar ima in tujci naj oplenijo njegov trud.
12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
Naj ne bo nikogar, da mu nakloni usmiljenje; niti naj ne bo nikogar, da podpre njegove osirotele otroke.
13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
Njegovo potomstvo naj bo iztrebljeno, in v naslednjem rodu naj bo njihovo ime izbrisano.
14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
Naj krivičnost njegovih očetov ne bo pozabljena pri Gospodu in greh njegove matere naj ne bo izbrisan.
15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
Naj bodo nenehno pred Gospodom, da bi spomin nanje lahko odrezal z zemlje.
16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
Zato ker se ni spomnil, da pokaže usmiljenje, temveč je preganjal ubogega in pomoči potrebnega moža, da mogoče celó ubije potrtega v srcu.
17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
Kakor je ljubil prekletstvo, tako naj le-to pride nadenj. Kakor se ni razveseljeval v blagoslavljanju, tako naj bo le-to daleč od njega.
18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
Kakor se je oblačil s prekletstvom, podobno kakor s svojo obleko, tako naj le-to pride v njegovo notranjost kakor voda in kakor olje v njegove kosti.
19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
Naj bo to kakor obleka, ki ga pokriva in namesto pasu, s katerim je nenehno opasan.
20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
Naj bo to nagrada mojim nasprotnikom od Gospoda in tistim, ki govorijo zlo zoper mojo dušo.
21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
Toda ti delaj zame, oh Bog, Gospod, zaradi svojega imena; osvobodi me, ker je tvoje usmiljenje dobro.
22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
Kajti jaz sem ubog in pomoči potreben in moje srce je ranjeno znotraj mene.
23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
Odhajal sem kakor senca, ko se ta zmanjšuje; kakor leteča kobilica sem premetavan sem ter tja.
24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
Moja kolena so šibka zaradi posta in mojemu mesu manjka mastnosti.
25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
Postal sem jim tudi graja; ko so pogledali name, so stresali svoje glave.
26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
Pomagaj mi, oh Gospod, moj Bog, oh reši me glede na svoje usmiljenje,
27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
da bodo lahko vedeli, da je to tvoja roka, da si ti, Gospod, to storil.
28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
Naj preklinjajo, toda ti blagoslavljaj. Ko vstanejo, naj bodo osramočeni, toda tvoj služabnik naj se veseli.
29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
Naj bodo moji nasprotniki oblečeni s sramoto in naj se kakor z ogrinjalom pokrijejo s svojo lastno zmedenostjo.
30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
S svojimi usti bom silno hvalil Gospoda; da, hvalil ga bom med množico.
31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.
Kajti stal bo ob desnici ubogega, da ga reši pred tistimi, ki obsojajo njegovo dušo.
