Psalmów 109
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.
2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.
3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.
4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.
5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.
6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.
7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.
8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.
9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.
10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.
11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.
12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.
13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.
14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.
15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
[Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.
16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.
17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.
18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.
19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.
20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.
21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;
22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.
23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.
24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.
25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.
26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;
27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.
28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.
29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.
30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;
31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.
Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.
