Psalmów 109
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
in finem David psalmus
2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
Deus laudem meam ne tacueris quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est
3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
locuti sunt adversum me lingua dolosa et sermonibus odii circuierunt me et expugnaverunt me gratis
4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
pro eo ut me diligerent detrahebant mihi ego autem orabam
5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
et posuerunt adversus me mala pro bonis et odium pro dilectione mea
6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
constitue super eum peccatorem et diabulus stet a dextris eius
7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
cum iudicatur exeat condemnatus et oratio eius fiat in peccatum
8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
fiant dies eius pauci et episcopatum eius accipiat alter
9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
fiant filii eius orfani et uxor eius vidua
10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
nutantes transferantur filii eius et mendicent eiciantur de habitationibus suis
11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
scrutetur fenerator omnem substantiam eius et diripiant alieni labores eius
12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
non sit illi adiutor nec sit qui misereatur pupillis eius
13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
fiant nati eius in interitum in generatione una deleatur nomen eius
14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
in memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini et peccatum matris eius non deleatur
15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
fiant contra Dominum semper et dispereat de terra memoria eorum
16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
pro eo quod non est recordatus facere misericordiam
17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
et persecutus est hominem inopem et mendicum et conpunctum corde mortificare
18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
et dilexit maledictionem et veniet ei et noluit benedictionem et elongabitur ab eo et induit maledictionem sicut vestimentum et intravit sicut aqua in interiora eius et sicut oleum in ossibus eius
19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
fiat ei sicut vestimentum quo operitur et sicut zona qua semper praecingitur
20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum et qui loquuntur mala adversus animam meam
21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
et tu Domine Domine fac mecum propter nomen tuum quia suavis misericordia tua libera me
22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
quia egenus et pauper ego sum et cor meum turbatum est intra me
23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
sicut umbra cum declinat ablatus sum excussus sum sicut lucustae
24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
genua mea infirmata sunt a ieiunio et caro mea inmutata est propter oleum
25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
et ego factus sum obprobrium illis viderunt me moverunt capita sua
26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
adiuva me Domine Deus meus salvum fac me secundum misericordiam tuam
27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
et sciant quia manus tua haec tu Domine fecisti eam
28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
maledicent illi et tu benedices qui insurgunt in me confundantur servus autem tuus laetabitur
29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
induantur qui detrahunt mihi pudore et operiantur sicut deploide confusione sua
30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum
31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.
quia adstetit a dextris pauperis ut salvam faceret a persequentibus animam meam
