Psalmów 109

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;

Per il Capo de’ musici. Salmo di Davide. O Dio della mia lode, non tacere,

2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,

perché la bocca dell’empio e la bocca di frode si sono aperte contro di me; hanno parlato contro di me con lingua bugiarda.

3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

M’hanno assediato con parole d’odio, e m’hanno fatto guerra senza cagione.

4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

Invece dell’amore che porto loro, mi sono avversari, ed io non faccio che pregare.

5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.

Essi m’hanno reso male per bene, e odio per il mio amore.

6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.

Costituisci un empio su di lui, si tenga alla sua destra un avversario.

7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

Quando sarà giudicato, esca condannato, e la sua preghiera gli sia imputata come peccato.

8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.

Siano i suoi giorni pochi: un altro prenda il suo ufficio.

9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

Siano i suoi figliuoli orfani e la sua moglie vedova.

10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.

I suoi figliuoli vadan vagando e accattino, e cerchino il pane lungi dalle loro case in rovina.

11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

Getti l’usuraio le sue reti su tutto ciò ch’egli ha, e gli stranieri faccian lor preda delle sue fatiche.

12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.

Nessuno estenda a lui la sua benignità, e non vi sia chi abbia pietà de’ suoi orfani.

13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

La sua progenie sia distrutta; nella seconda generazione sia cancellato il loro nome!

14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.

L’iniquità dei suoi padri sia ricordata dall’Eterno, e il peccato di sua madre non sia cancellato.

15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

Sian quei peccati del continuo davanti all’Eterno, e faccia egli sparire dalla terra la di lui memoria,

16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.

perch’egli non si è ricordato d’usar benignità, ma ha perseguitato il misero, il povero, il tribolato di cuore per ucciderlo.

17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.

Egli ha amato la maledizione, e questa gli è venuta addosso; non si è compiaciuto nella benedizione, ed essa si tien lungi da lui.

18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.

S’è vestito di maledizione come della sua veste, ed essa è penetrata come acqua, dentro di lui, e come olio, nelle sue ossa.

19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.

Siagli essa come un vestito di cui si cuopra, come una cintura di cui sia sempre cinto!

20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.

Tal sia, da parte dell’Eterno, la ricompensa dei miei avversari, e di quelli che proferiscono del male contro l’anima mia.

21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.

Ma tu, o Eterno, o Signore, opera in mio favore, per amor del tuo nome; poiché la tua misericordia è buona, liberami,

22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.

perché io son misero e povero, e il mio cuore è piagato dentro di me.

23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.

Io me ne vo come l’ombra quando s’allunga, sono cacciato via come la locusta.

24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.

Le mie ginocchia vacillano per i miei digiuni, e la mia carne deperisce e dimagra.

25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.

Son diventato un obbrobrio per loro; quando mi vedono, scuotono il capo.

26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,

Aiutami, o Eterno, mio Dio, salvami secondo la tua benignità,

27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.

e sappiano essi che questo è opera della tua mano, che sei tu, o Eterno, che l’hai fatto.

28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.

Essi malediranno, ma tu benedirai; s’innalzeranno e resteran confusi, ma il tuo servitore si rallegrerà.

29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.

I miei avversari saranno vestiti di vituperio e avvolti nella loro vergogna come in un mantello!

30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.

Io celebrerò altamente l’Eterno con la mia bocca, lo loderò in mezzo alla moltitudine;

31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

poiché egli sta alla destra del povero per salvarlo da quelli che lo condannano a morte.