Psalmów 109

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;

Ein Psalm Davids, vorzusingen. Gott, mein Ruhm, schweige nicht!

2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,

Denn sie haben ihr gottloses und falsches Maul gegen mich aufgetan und reden wider mich mit falscher Zunge;

3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

und sie reden giftig wider mich allenthalben und streiten wider mich ohne Ursache.

4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

Dafür, daß ich sie liebe, sind sie wider mich; ich aber bete.

5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.

Sie beweisen mir Böses um Gutes und Haß um Liebe.

6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.

Setze Gottlose über ihn; und der Satan müsse stehen zu seiner Rechten.

7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

Wenn er gerichtet wird, müsse er verdammt ausgehen, und sein Gebet müsse Sünde sein.

8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.

Seiner Tage müssen wenige werden, und sein Amt müsse ein anderer empfangen.

9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

Seine Kinder müssen Waisen werden und sein Weib eine Witwe.

10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.

Seine Kinder müssen in der Irre gehen und betteln und suchen, als die verdorben sind.

11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

Es müsse der Wucherer aussaugen alles, was er hat; und Fremde müssen seine Güter rauben.

12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.

Und niemand müsse ihm Gutes tun, und niemand erbarme sich seiner Waisen.

13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

Seine Nachkommen müssen ausgerottet werden; ihr Name werde im andern Glied vertilgt.

14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.

Seiner Väter Missetat müsse gedacht werden vor dem HERRN, und seiner Mutter Sünde müsse nicht ausgetilgt werden.

15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

Der HERR müsse sie nimmer aus den Augen lassen, und ihr Gedächtnis müsse ausgerottet werden auf Erden,

16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.

darum daß er so gar keine Barmherzigkeit hatte, sondern verfolgte den Elenden und Armen und Betrübten, daß er ihn tötete.

17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.

Und er wollte den Fluch haben, der wird ihm auch kommen; er wollte den Segen nicht, so wird er auch ferne von ihm bleiben.

18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.

Er zog an den Fluch wie sein Hemd; der ist in sein Inwendiges gegangen wie Wasser, und wie Öl in seine Gebeine;

19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.

So werde er ihm wie ein Kleid, das er anhabe, und wie ein Gürtel, mit dem er allewege sich gürte.

20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.

So geschehe denen vom HERRN, die mir zuwider sind und reden Böses wider meine Seele.

21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.

Aber du, HERR Herr, sei du mit mir um deines Namens willen; denn deine Gnade ist mein Trost: errette mich!

22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.

Denn ich bin arm und elend; mein Herz ist zerschlagen in mir.

23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.

Ich fahre dahin wie ein Schatten, der vertrieben wird, und werde verjagt wie die Heuschrecken.

24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.

Meine Kniee sind schwach von Fasten, und mein Fleisch ist mager und hat kein Fett.

25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.

Und ich muß ihr Spott sein; wenn sie mich sehen, schütteln sie ihren Kopf.

26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,

Stehe mir bei, HERR, mein Gott! hilf mir nach deiner Gnade,

27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.

daß sie innewerden, daß dies sei deine Hand, daß du, HERR, solches tust.

28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.

Fluchen sie, so segne du. Setzen sie sich wider mich, so sollen sie zu Schanden werden; aber dein Knecht müsse sich freuen.

29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.

Meine Widersacher müssen mit Schmach angezogen werden und mit ihrer Schande bekleidet werden wie ein Rock.

30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.

Ich will dem HERRN sehr danken mit meinem Munde und ihn rühmen unter vielen.

31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

Denn er steht dem Armen zur Rechten, daß er ihm helfe von denen, die sein Leben verurteilen.