Psalmów 109
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
“For the leader of the music. A psalm of David.” O God of my praise! be not silent!
2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
For the mouths of the wicked and the deceitful are opened against me; They speak against me with a lying tongue.
3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
They assault me on every side with words of hatred; They fight against me without a cause.
4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
For my love they are my adversaries: But I give myself unto prayer.
5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
They repay me evil for good, And hatred for love.
6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
Set thou a wicked man over him, And let an adversary stand at his right hand!
7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
When he is judged, may he be condemned, And may his prayer be a crime!
8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
May his days be few, And another take his office!
9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
May his children be fatherless, And his wife a widow!
10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
May his children be vagabonds and beggars, And from their ruined dwellings seek their bread!
11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
May a creditor seize on all that he hath, And a stranger plunder his substance!
12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
May there be none to show him compassion, And none to pity his fatherless children!
13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
May his posterity be cut off; In the next generation may his name be blotted out!
14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
May the iniquity of his fathers be remembered by the LORD, And may the sin of his mother never be blotted out!
15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
May they be before the LORD continually; And may he cut off their memory from the earth!
16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
Because he remembered not to show pity, But persecuted the afflicted and the poor man, And sought the death of the broken-hearted.
17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
As he loved cursing, let it come upon him; As he delighted not in blessing, let it be far from him!
18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
May he be clothed with cursing as with a garment; May it enter like water into his bowels, And like oil into his bones!
19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
May it be to him like the robe that covereth him, Like the girdle with which he is constantly girded!
20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
May this be the wages of mine adversaries from the LORD, And of them that speak evil against me!
21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
But do thou, O LORD, my God! take part with me, For thine own name's sake! Because great is thy mercy, O deliver me!
22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
For I am afflicted and needy, And my heart is wounded within me.
23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
I am going like a shadow; I am driven away as the locust.
24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
My knees totter from fasting, And my flesh faileth of fatness.
25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
I am a reproach to my enemies; They gaze at me; they shake their heads.
26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
Help me, O LORD, my God! O save me, according to thy mercy!
27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
That they may know that this is thy hand; That thou, O Lord! hast done it!
28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
Let them curse, but do thou bless! When they arise, let them be put to shame; But let thy servant rejoice!
29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
May my enemies be clothed with ignominy; May they be covered with their shame, as with a mantle!
30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
I will earnestly praise the LORD with my lips; In the midst of the multitude I will praise him.
31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.
For he standeth at the right hand of the poor, To save him from those who would condemn him.
