Psalmów 109

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;

Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Mijn God, tot wien mijn loflied klinkt, Zwijg toch niet stil!

2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,

Want men zet een mond vol boosheid en bedrog tegen mij op, En belastert mij met leugentongen;

3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

Men bestookt mij met woorden van haat, En bestrijdt mij zonder enige grond;

4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

Men belaagt mij tot loon voor mijn liefde, En tot loon voor mijn bidden;

5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.

Men vergeldt mij kwaad voor goed, En haat voor mijn liefde.

6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.

Stel een gewetenloos rechter over hem aan, En aan zijn rechterhand trede een valse aanklager op;

7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

Voor het gerecht worde hij schuldig bevonden, En smeke hij tevergeefs om genade.

8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.

Mogen zijn dagen maar kort zijn, En zijn ambt aan een ander vervallen.

9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

Zijn kinderen mogen wezen, Zijn vrouw een weduwe worden;

10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.

Mogen zijn zonen als bedelaars zwerven, Zelfs uit hun krotten worden verjaagd.

11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

De woekeraar legge beslag op heel zijn bezit, En vreemden mogen met zijn verdiensten gaan strijken.

12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.

Laat niemand zich zijner ontfermen, Niemand zich over zijn wezen erbarmen;

13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

Laat zijn kroost ten ondergang worden gedoemd, Zijn naam al verdwijnen in het eerste geslacht.

14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.

Moge Jahweh de misdaad zijner vaderen gedenken, En de schuld van zijn moeder nooit worden gedelgd;

15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

Jahweh houde ze altijd voor ogen, Zodat zelfs hun aandenken van de aarde verdwijnt.

16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.

Want hij dacht er niet aan, barmhartig te zijn, Maar vervolgde den ellendige, arme en bedroefde ten dode.

17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.

Hij hield van vervloeking: die treffe hem dan; Geen zegen wilde hij spreken: die blijve hem verre!

18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.

De vloek trok hij aan als een kleed: Die dringe hem als water in het lijf, als olie in zijn gebeente;

19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.

Die worde de mantel, waarin hij zich hult, De gordel, die hij altijd moet dragen.

20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.

Zó moge Jahweh mijn haters vergelden, En die laag van mij lasteren!

21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.

Maar treed Gìj voor mij op, o Jahweh, mijn Heer, En red mij omwille van uw Naam naar de rijkdom uwer genade!

22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.

Want ik ben arm en ellendig, En mijn hart krimpt ineen in mijn borst;

23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.

Ik zink weg als een verdwijnende schaduw, Word voortgejaagd als een sprinkhanenzwerm;

24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.

Van het vasten knikken mijn knieën, En mijn vermagerd lichaam schrompelt ineen.

25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.

Zó ben ik hun een bespotting geworden; Die mij zien, schudden meewarig het hoofd.

26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,

Help mij, Jahweh, mijn God, En red mij naar uw genade;

27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.

Opdat men erkenne, dat het uw hand is, Jahweh: dat Gij het volbracht!

28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.

Laat hèn dan maar vloeken, als Gìj mij wilt zegenen; Mijn vijand zich schamen, maar uw knecht zich verheugen;

29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.

Mogen mijn tegenstanders met smaad worden bekleed, En zich in hun schande hullen als in een mantel!

30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.

Dan zal ik Jahweh juichend danken, En voor een talloze schare Hem prijzen;

31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

Omdat Hij aan de rechterhand van den ongelukkige staat, Om hem te redden, van die hem verdoemen!