Psalmów 109

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;

(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!

2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,

Thi en gudløs, svigefuld Mund har de åbnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,

3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;

4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;

5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.

de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.

6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.

Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager stå ved hans højre,

7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

lad ham gå dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;

8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.

hans Livsdage blive kun få, hans Embede tage en anden;

9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;

10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.

hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;

11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

Ågerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;

12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.

ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;

13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

hans Afkom gå til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt:

14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.

lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,

15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

altid være de, HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,

16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.

fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;

17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.

han elsked Forbandelse, så lad den nå ham; Velsignelse yndede han ikke, den blive ham fjern!

18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.

Han tage Forbandelse på som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;

19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.

den blive en Dragt, han tager på, et Bælte, han altid bærer!

20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.

Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.

21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.

Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Nåde, frels mig for dit Navns Skyld!

22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.

Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vånder sig i mig;

23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.

som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;

24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.

af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;

25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.

til Spot for dem er jeg blevet, de ryster på Hovedet, når de

26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,

Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,

27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.

så de sander, det var din Hånd, dig, HERRE, som gjorde det!

28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.

Lad dem forbande, du vil velsigne, mine uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;

29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.

lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!

30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.

Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;

31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

thi han står ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.