Psalmów 108

1 Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

2 Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

3 Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

4 Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

5 Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.

6 Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.

7 Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.

8 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.

9 Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.

10 Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

11 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?

12 Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.

13 W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.