Psalmów 108

1 Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

Canticum Psalmi David. Paratum cor meum Deus, paratum cor meum: cantabo, et psallam in gloria mea.

2 Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

Exurge gloria mea, exurge psalterium, et cithara: exurgam diluculo.

3 Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

Confitebor tibi in populis Domine: et psallam tibi in nationibus.

4 Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

Quia magna est super caelos misericordia tua: et usque ad nubes veritas tua:

5 Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.

Exaltare super caelos Deus, et super omnem terram gloria tua:

6 Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.

ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me:

7 Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.

Deus locutus est in sancto suo: Exultabo, et dividam Sichimam, et convallem tabernaculorum dimetiar.

8 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.

Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim susceptio capitis mei. Iuda rex meus:

9 Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.

Moab lebes spei meae. In Idumaeam extendam calceamentum meum: mihi alienigenae amici facti sunt.

10 Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumaeam?

11 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?

Nonne tu Deus, qui repulisti nos, et non exibis Deus in virtutibus nostris?

12 Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.

Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.

13 W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.

In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.