Psalmów 108

1 Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

Cantique de Psaume de David. Mon cœur est disposé, ô Dieu! ma gloire l'est aussi, je chanterai et je psalmodierai.

2 Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

Réveille-toi, ma musette et ma harpe, je me réveillerai à l'aube du jour.

3 Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

Eternel, je te célébrerai parmi les peuples, et je te psalmodierai parmi les nations.

4 Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

Car ta bonté est grande par-dessus les cieux, et ta vérité atteint jusqu’aux nues.

5 Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.

Ô Dieu! élève-toi sur les cieux, et que ta gloire soit sur toute la terre.

6 Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.

Afin que ceux que tu aimes soient délivrés; sauve-moi par ta droite, et exauce-moi.

7 Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.

Dieu a parlé en son Sanctuaire; je me réjouirai; je partagerai Sichem, et mesurerai la vallée de Succoth.

8 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.

Galaad sera à moi, Manassé [sera] à moi, et Ephraïm sera ma principale force, Juda mon Législateur.

9 Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.

Moab sera le bassin où je me laverai, je jetterai mon soulier sur Edom, je triompherai de la Palestine.

10 Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

Qui sera-ce qui me conduira en la ville munie? qui sera-ce qui me conduira jusques en Edom?

11 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?

Ne sera-ce pas toi, ô Dieu! qui nous avais rejetés, et qui ne sortais plus, ô Dieu! avec nos armées?

12 Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.

Donne-nous secours pour sortir de la détresse; car la délivrance [qu'on attend] de l'homme est vaine.

13 W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.

Nous ferons des actions de valeur en Dieu, et il foulera nos ennemis.