Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Louvae ao Senhor, porque elle é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Digam-n'o os remidos do Senhor, os que remiu da mão do inimigo,
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
E os que congregou das terras do oriente e do occidente, do norte e do sul.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Andaram desgarrados pelo deserto, por caminhos solitarios; não acharam cidade para habitarem.
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Famintos e sedentos, a sua alma n'elles desfallecia.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
E clamaram ao Senhor na sua angustia, e os livrou das suas necessidades.
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
E os levou por caminho direito, para irem a uma cidade de habitação.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
Pois fartou a alma sedenta, e encheu de bondade a alma faminta.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Tal como a que se assenta nas trevas e sombra da morte, presa em afflicção e em ferro;
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
Porquanto se rebellaram contra as palavras de Deus, e desprezaram o conselho do Altissimo,
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Portanto lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Então clamaram ao Senhor na sua angustia, e os livrou das suas necessidades.
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Tirou-os das trevas e sombra da morte; e quebrou as suas prisões.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Pois quebrou as portas de bronze; e despedaçou os ferrolhos de ferro.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Os loucos, por causa da sua transgressão, e por causa das suas iniquidades, são afflictos.
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
A sua alma aborreceu toda a comida, e chegaram até ás portas da morte.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Então clamaram ao Senhor na sua angustia: e elle os livrou das suas necessidades.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Enviou a sua palavra, e os sarou; e os livrou da sua destruição.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
E offereçam os sacrificios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo.
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Os que descem ao mar em navios, mercando nas grandes aguas,
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
Esses vêem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no profundo.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Pois elle manda, e se levanta o vento tempestuoso, que eleva as suas ondas.
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Sobem aos céus; descem aos abysmos, e a sua alma se derrete em angustias.
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Andam e cambaleam como ebrios, e perderam todo o tino.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Então clamam ao Senhor na sua angustia; e elle os livra das suas necessidades.
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Faz cessar a tormenta, e calam-se as suas ondas.
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Então se alegram, porque se aquietaram; assim os leva ao seu porto desejado.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
Exaltem-n'o na congregação do povo, e glorifiquem-n'o na assembléa dos anciãos.
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Elle converte os rios em um deserto, e as fontes em terra sedenta:
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
A terra fructifera em esteril, pela maldade dos que n'ella habitam.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Converte o deserto em lagoa, e a terra secca em fontes.
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
E faz habitar ali os famintos, para que edifiquem cidade para habitação;
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
E semeiam os campos e plantam vinhas, que produzem fructo abundante.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Tambem os abençoa, de modo que se multiplicam muito; e o seu gado não diminue.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
Depois se diminuem e se abatem, pela oppressão, afflicção e tristeza.
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
Derrama o desprezo sobre os principes, e os faz andar desgarrados pelo deserto, onde não ha caminho.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Porém livra ao necessitado da oppressão em um logar alto, e multiplica as familias como rebanhos.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Os rectos o verão, e se alegrarão, e toda a iniquidade tapará a bocca.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Quem é sabio observará estas coisas, e elles comprehenderão as benignidades do Senhor.
