Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
