Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Alleluia alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in saeculum misericordia eius.
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
A solis ortu, et occasu: ab aquilone, et mari.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Quia contrivit portas aereas: et vectes ferreos confregit.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Dixit, et stetit spiritus procellae: et exaltati sunt fluctus eius.
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Ascendunt usque ad caelos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Et laetati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
Et exaltent eum in ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
Effusa est contentio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Videbunt recti, et laetabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Quis sapiens et custodiet haec? et intelliget misericordias Domini?
