Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
«Danket dem Herrn, denn er ist gütig, denn seine Gnade währt ewig!»
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
So sollen sagen die Erlösten des HERRN, die er aus der Hand des Feindes erlöst
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
und die er aus den Ländern zusammengebracht hat, vom Aufgang und vom Niedergang, von Mitternacht und vom Meer,
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
die irregingen in der Wüste, auf ungebahntem Weg und keine Stadt fanden, wo sie wohnen konnten,
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
hungrig und durstig, daß ihre Seele in ihnen verschmachtete.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
und führte sie auf den rechten Weg, daß sie zu einer bewohnten Stadt gelangten,
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
daß er die durstige Seele getränkt und die hungernde Seele mit Gutem gesättigt hat!
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Die in Finsternis und Todesschatten saßen, gebunden in Elend und Eisen,
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
weil sie den Geboten Gottes widerstrebt und den Rat des Höchsten verachtet hatten,
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
so daß er ihr Herz durch Strafe beugte, daß sie dalagen und ihnen niemand half.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten,
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
und führte sie aus Finsternis und Todesschatten heraus und zerriß ihre Bande,
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
daß er eherne Türen zerbricht und eiserne Riegel zerschlägt!
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Die Toren, die wegen ihrer Übertretung und um ihrer Missetaten willen geplagt wurden,
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
daß ihrer Seele vor aller Nahrung ekelte und sie nahe waren den Pforten des Todes.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Er sandte sein Wort und machte sie gesund und ließ sie ihren Gräbern entrinnen,
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
sollen ihm Dankopfer bringen und seine Taten jubelnd erzählen!
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Die in Schiffen sich aufs Meer begaben und Handel trieben auf großen Wassern,
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
die des HERRN Werke sahen und seine Wunder auf hoher See,
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
wenn er sprach und einen Sturmwind erregte, der die Wellen in die Höhe warf,
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
daß sie emporfuhren gen Himmel und hinabfuhren zur Tiefe und ihre Seele vor Angst verging;
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
daß sie wirbelten und schwankten wie Trunkene, und alle ihre Weisheit dahin war.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er führte sie heraus aus ihren Ängsten;
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
er stillte den Sturm, daß er schwieg und die Wellen sich beruhigten;
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
und jene wurden froh, daß sie sich legten; und er führte sie an das erwünschte Gestade,
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
und sollen ihn erheben in der Versammlung des Volkes und im Kreise der Ältesten ihn rühmen!
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Er machte Ströme zur Wüste und ließ Wasserquellen vertrocknen;
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
fruchtbares Land wurde zur Salzwüste wegen der Bosheit derer, die es bewohnten.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Er machte aber auch die Wüste zum Wasserteich und dürres Land zu Wasserquellen.
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
Und er ließ Hungrige daselbst wohnen, und sie gründeten eine bewohnte Stadt;
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
und sie säten Äcker an und pflanzten Weinberge und hatten von den Früchten einen schönen Ertrag;
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
und er segnete sie, daß sie sich stark mehrten, und auch ihres Viehs machte er nicht wenig,
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
nachdem sie vermindert worden waren und gedemütigt durch den Druck des Unglücks und Kummers,
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
als er Verachtung auf die Fürsten goß und sie irregehen ließ in unwegsamer Wildnis;
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
aber er erhob den Armen aus dem Elend und machte die Geschlechter wie Schafherden.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Die Redlichen sollen es sehen und sich freuen, und alle Bosheit soll ihr Maul verschließen!
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Wer weise ist, der beobachte solches und merke sich die Gnadenerweisungen des HERRN!
