Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Célébrez l'Éternel; car il est bon, Et sa miséricorde dure éternellement!
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Ainsi parleront les rachetés de l'Éternel, Ceux qu'il a rachetés de la main de l'oppresseur,
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
Et qu'il a rassemblés de tous les pays, De l'Orient et de l'Occident, du Nord et du Midi.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Ils erraient dans le désert, sur un chemin solitaire; Ils ne trouvaient aucune ville qui pût leur servir de refuge.
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Ils étaient affamés et altérés; Leur âme défaillait en eux.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Alors ils ont crié vers l'Éternel, dans leur détresse, Et il les a délivrés de leurs angoisses.
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
Il les a conduits par le droit chemin, Jusque dans une ville qu'ils ont habitée.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Qu'ils célèbrent donc la bonté de l'Éternel, Et ses miracles en faveur des enfants des hommes!
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
Car il a rassasié l'âme altérée. Et comblé de biens l'âme affamée.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
D'autres habitaient dans les ténèbres Et dans l'ombre de la mort; Ils étaient captifs et gémissaient dans les chaînes,
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
Pour avoir été rebelles aux paroles de Dieu, Et avoir méprisé le conseil du Très-Haut.
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Il avait humilié leur coeur par la souffrance: Ils succombaient, sans que personne ne les secourût.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Alors ils ont crié vers l'Éternel, dans leur détresse, Et il les a délivrés de leurs angoisses.
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Il les a tirés des ténèbres et de l'ombre de la mort; Il a brisé leurs chaînes.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Qu'ils célèbrent donc la bonté de l'Éternel, Et ses miracles en faveur des enfants des hommes!
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Car il a brisé les portes d'airain, Et rompu les barreaux de fer.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Insensés qu'ils étaient! Ils portaient la peine De leurs transgressions et de leurs iniquités;
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
Ils avaient en horreur toute nourriture; Ils touchaient aux portes de la mort.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Alors ils ont crié vers l'Éternel, dans leur détresse, Et il les a délivrés de leurs angoisses.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Il a envoyé sa parole; il les a guéris, Et il les a retirés de leurs tombeaux.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Qu'ils célèbrent donc la bonté de l'Éternel, Et ses miracles en faveur des enfants des hommes!
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
Qu'ils offrent des sacrifices d'actions de grâces Et racontent ses oeuvres avec des chants de triomphe!
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Ceux qui descendent sur la mer, dans des navires. Et qui trafiquent sur les grandes eaux,
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
Ceux-là voient les oeuvres de l'Éternel, Et ses merveilles dans les profondeurs de l'abîme.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Il parle, et il fait lever un vent de tempête, Qui soulève les vagues de la mer.
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Ils montent aux cieux; ils descendent aux abîmes; Leur âme se fond d'angoisse.
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Ils ensemencent des champs, et ils plantent des vignes, Qui portent des fruits abondants.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Alors ils ont crié vers l'Éternel, dans leur détresse, Et il les a délivrés de leurs angoisses.
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Il fait succéder le calme à la tempête, Et les vagues s'apaisent.
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Ils se réjouissent de ce qu'elles sont calmées. Et Dieu les conduit au port qu'ils désiraient.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Qu'ils célèbrent donc la bonté de l'Éternel, Et ses miracles en faveur des enfants des hommes!
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
Qu'ils l'exaltent dans l'assemblée du peuple! Qu'ils le louent dans le conseil des anciens!
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
L'Éternel change les fleuves en désert, Les sources d'eau en un sol aride,
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
Et la terre fertile en lande salée, A cause de la méchanceté de ses habitants.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Il change aussi le désert en étang, Et la terre aride en sources d'eau.
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
Il y fait habiter ceux qui étaient affamés: Ils fondent une ville pour y demeurer.
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
Ils ensemencent des champs, et ils plantent des vignes, Qui portent des fruits abondants.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Dieu les bénit: ils deviennent très nombreux, Et il ne laisse pas diminuer leur bétail.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
D'autres sont amoindris et humiliés Par l'oppression, le malheur et la souffrance.
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
L'Éternel répand le mépris sur les grands. Et les fait errer dans un désert sans route.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Mais il délivre de leur affliction les malheureux, Et rend leurs familles nombreuses Comme de grands troupeaux.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
A cette vue, les justes sont remplis de joie; Mais tous les injustes ont la bouche fermée.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Que celui qui est sage prenne garde à ces choses. Et qu'il sache comprendre les bontés de l'Éternel!
