Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!
